Książka “Szanujący rodzice, szanujące dzieci” to pozycja dla rodziców, którzy chcą stworzyć ze swoimi dziećmi więź opartą na komunikacji empatycznej, współdziałaniu i szacunku. Zawiera mnóstwo praktycznych wskazówek i ćwiczeń dla rodziców, które pozwolą im lepiej zrozumieć jak zbudować relację opartą na miłości i zaufaniu.
Autorki zachęcają do wyjścia z kręgu wzajemnych oskarżeń, krytyki i niezaspokojonych potrzeb poprzez “siedem kroków do współdziałania”:
– krok 1 – zastanów się jakie są twoje cele jako rodzica. Inaczej mówiąc uświadom sobie, jakie cechy chciałbyś widzieć w przyszłości u swojego dziecka a następnie myśl i działaj zgodnie ze swoim celem. Zapomnij o przyklejaniu dziecku etykietek, osądzaniu, stawianiu żądań czy obwinianiu.
-krok 2 – zauważ potrzeby dziecka stojące za jego działaniami czy zachowaniami. Dzieci za wszelką cenę dążą do ich zaspokojenia, chcą być rozumiane, zauważane i bezpieczne.
– krok 3 – zadbaj o bezpieczeństwo emocjonalne swojego dziecka – zbuduj z dzieckiem silną więź, spróbuj przyjąć jego punkt widzenia i zaakceptuj jego indywidualność
– krok 4 – doceniaj to, co daje ci dziecko i sam dawaj nie licząc na rewanż
– krok 5 – zwracaj uwagę na sposób komunikacji – obserwuj, zwracaj uwagę na potrzeby i uczucia, słuchaj z empatią.
– krok 6 – współdziałaj i ucz się razem z dzieckiem, wspólnie podejmujcie decyzje i rozwiązujcie problemy
– krok 7 – przekształć swój dom w “strefę bez przemocy” – traktuj konflikty jak problemy, które można rozwiązać, wspólnie dbajcie o to, by potrzeby wszystkich członków rodziny były brane pod uwagę i w miarę możliwości zaspokajane.
Autorki poświęcają też jeden z rozdziałów książki zabawom i ćwiczeniom, które pomogą w praktykowani empatii i komunikowaniu się z dziećmi bez wysuwania żądań.
Dr Marshall Rosenberg, twórca Porozumienia bez Przemocy, napisał:
“Książka Sury Hart i Victorii Kindle Hodson to coś więcej niż zwykły poradnik dla rodziców który ma pomóc w rozwiązaniu doraźnych problemów albo przekazać pewne techniki wychowawcze. Dostarcza podstaw komunikowania się i budowania więzi w rodzinie, dzięki czemu można zdecydowanie poprawić jakość wspólnego życia dzieci i dorosłych.”